Afscheid en weer de draad oppakken....

Ik zit weer alleen in mijn kantoortje met alleen wat gezelschap van de groene plant en peanut butter cups uit de Verenigde Staten.
Jah ik ben weer in Valdivia en weer terug aan het onderzoek. Gelukkig heeft men tijdens de vakantie niet helemaal stil gezeten en blijkt dat er toch wat samples genomen zijn. De uitslagen van de eerste samples bevestigen in ieder geval het vermoedde dat de kalfjes besmet zijn, nu nog kijken of het virus daadwerkelijk te pakken krijgen. Als jemaar geduld hebt komt alles hier wel goed. Met nu al 23 kalfjes die we gestest hebben en nog een kleine 50 in het vooruitzicht wordt ik stiekem toch nog weer een beetje blij!

De afgelopen 1,5 week intresseert jullie lezertjes natuurlijk veel meer. Na de laatste pinguin, schapen en lama update is gedaan geweest met de dieren. We zijn naar de kust vertrokken om 2 dagen hitte en droogte in Villa Gesell te doorstaan. Eerst heerlijk op het strand gelegen een middagje en de volgende dag op de fiets de omgeving verkend. Dit viel helaas een beetje tegen want verder dan 2 dorpen naar het zuiden kun je niet fietsen. Voor dorpen verderop ligt er alleen een snelweg. Onze plannen om naar Ostende te fietsen vielen dan ook direct in duigen. We zouden van de politieagent wel mogen, maar we hadden geen helmen en verderop stonden ze in het drukke weekend te controleren. Ach jah een beetje ploeteren door het duingebied en totaal verbranden door de zon was voldoende om ons een dagje van de straat te houden.
In de avond/nacht zijn we door gegaan naar onze laatste bestemming Buenos Aires, waar het feest begon, maar nu ook helaas eindigd.

Op donderdag 19 januari kwamen we om 5.00 uur in de ochtend al aan in BA, nadat we 2 uur gedoezeld hebben op het busstation zijn we opzoek gegaan naar een hotel. Binnen een uurtje hadden we raak, een fijn hotel met grote kamers, vlak langs 1 van de belangrijkste wegen in het centrum, Av. Rivadavia.
Nadat we ook door nog wat slaaptekort hadden weg gewerkt zijn op weg gaan om gedurende de heetste dag van het jaar (meer dan 40 graden in de schaduw) de Japanse tuin, de Rozentuin en de vele historische gebouwen te bezoeken. Prima te doen, met het advies dat je wel onder deze omstandigheden langzaam moet lopen en veel drinken en uitrusten.
Na een lekker stukkie vlees in ons stamrestaurant op naar de vrijdag. Nadat bleek dat het natuurhistorisch museum gesloten was zijn we maar aangifte gaan doen van de vermiste telefoon. Een iets minder corrupte, maar norse politie agent heeft ons prima geholpen en voor 10 pesos waren we dan ook in het bezit van het aangiftepapiertje. Direct daarna hebben we ook een tangoles geboekt voor de avond in 1 van de oudste tangohallen van BA.
De middag nog maar een poging gewaagd bij het natuurhistorische museum en zowaar het was open. Voor nog geen 75 euro cent pp een collectie waar Naturalis in Leiden jaloers op is. Veel, heel veel dino’s. Alle inheemse diersoorten en ook veel uitleg over gesteente en flora in zuid-amerika.
Na een heerlijk geborreld te hebben in Cafe Parijs met Picados (een plankje met vlees, kaas, worsten, ham, olijven en een nog steeds ondefineerbaar wit zurig goedje) op weg naar de Tangoles. Echt leuk om te doen, zelfs Anna die voor aanvang verklaarde er vast helemaal niet van te kunnen vond het schitterend. Er is zelfs een heus filmpje van dat we best de basis na 2 uurtjes onder de knie hadden!

Om in de tangosferen te blijven zij we op zaterdag naar de volkswijken van San Telmo en Boca geweest. In beide wijken live de tango dansers aan het werk gezien, veel winkeltjes, rommelmarktjes en dergelijk bekeken. Boca is echt gaaf, wat een kleuren op de gebouwen, ook de poppen op de balkons maken het straatbeeld levendig.
Na een uurtje of 2 Boca en een ruime lunch zijn we naar het voetbalstadion van Boca gegaan. De club van Maradonna. Een grote oude betonnen bak midden in de wijk, maar wel eentje waar je nog dicht op veld zit en je voor kunt stelllen wat een heksenketel het kan zijn tijdens een wedstrijd.

Inmiddels was de hitte uit de stad en was er regen. Gedurende regen is er vrij weinig op straat in BA, het lijkt wel als of de porteños (inwoners van BA) van suiker zijn. Dit bleek ook toen we in Matedores aan kwamen, de traditionele marktdie we daar wilden gaan bezoeken bleek gewoon vanwege een kleine miezerregen al afgelast te zijn... pff wat een mietjes. Terug in het centrum maar snel naar het hotel gegaan.

Na zondag extreem lekker uitgeslapen te hebben en na onbijt en internet uurtje op weg naar de grootste renbaan van BA, Argentinie en misschien wel van Zuid-Amerika. Het regende nog steeds, maar gelukkig niet te hard zodoende de races op San-Isidro doorgang hadden.
Een aantal koersen gekeken, vooral veel mensen gekeken en ons verbaasd over de kleine paardjes en het aantal mannen dat aanwezig was op de renbaan (99,99%).
Omdat we toch enigzins uitgerust wilde zijn na deze enerverende bijna 4 weken hebben we gerelaxed, koffers klaar gemaakt en uit eten gegaan.
Ik heb nog nooit zoveel en zo lekker stuk roodvlees op......dat kunnen die argentijnen wel. Heerlijk een kogelbiefstuk en biefstuk met z’n twee verorberd, die bij elkaar meer dan kilo zouden wegen. Een perfecte afsluiting een geweldige 4 weken.

Maandag de moeilijkste dag van me reis tot nu toe, Anna weer op de bus zetten naar Nederland. (Jah de bus die haar naar het vliegtuig zou brengen). Na stilzwijgend een ontbijtje op plaza de congresso, intens afscheid genomen en haar op de bus gezet met de instructies aan de chauffeur dat ze op Ezeiza afgezet moest worden en dat ze geen spaans spreekt. Gelukkig hoorde ik dinsdag middag al dat ze veilig in NL aangekomen was.

Mijn terugreis was er 1 in etappes. Eerst zou ik slechts tot Bariloche reiken en op woensdag pas door kunnen reizen. Maar tijdens een tussenstop in Azul heb ik de laatste ticket naar Osorno (Chili) kunnen bemachting, zodoende ik in iedergeval in Chili zou zijn op dinsdagavond. Bij geluk was er ook nog een bus naar Valdivia in Osorno en kon ik dinsdag na 12en in de cabaña terug in bed keren na een reis van ongeveer 35 uur. De reis zelf was weer heel erg mooi, maar ook vermoeiend, vooral alle suffe procedures rond de grens.

Nu terug waar ik begon, op kantoor. Volgende week een belangrijke week, ik hoop alle uitslagen te hebben en voor het eerst iets te kunnen analyseren. Ook voor het deel verticale transmissie een belangrijke dagen, want ik hoop een aantal kalfjes te bemachtigen!
..... en nu weekend vieren met Ginger...

Ciao

Ps...
Argentijnen zijn echt van suiker....
Openingstijden in steden zijn overal anders... en zijn elke keer weer een verrassing
Vertrouw de toeristeninfo niet, ze geven vaak achterhaalde informatie
Wijn en bier kun je bijna nergens per glas bestellen, het gaat direct met flessen!!