Vulkanen en Rivieren - Reisverslag uit Valdivia, Chili van Jos Arkel - WaarBenJij.nu Vulkanen en Rivieren - Reisverslag uit Valdivia, Chili van Jos Arkel - WaarBenJij.nu

Vulkanen en Rivieren

Door: webmaster

Blijf op de hoogte en volg Jos

09 December 2008 | Chili, Valdivia

Hola Chicha y Chicho’s!!

Hopelijk is Klaas lief geweest voor iedereen en vele cadeautjes achter gelaten in het koude kikkerlandje. Hier is Sinterklaas helaas niet langs geweest, misschien ben ik niet braaf genoeg geweest of ligt het niet op de route van de TomTom Zwarte Piet. Ik en mijn Amerikaanse huisgenoten hebben ons dan ook maar tegoed gedaan aan de pepernoten die mijn zusje (Rian) in het overlevingspakket had gestopt. Dankje wel voor de vooruitziende blik!

Deze week was er eentje van verschillende dingetjes doen. Eerst voor mijn onderzoek wat dingen herschrijven en beter literair onderbouwen, op zich prima en ik denk dat ik nu ook echt goed op weg ben.
Daar de bedrijven waar kalfjes nog geboren moeten worden nog even op zich laten wachten hebben Gustavo en ik besloten om het onderzoek iets uit te breiden door ook een Co-hort studie er aan te plakken, zo kan ik in ieder geval op korte termijn starten!

De week is een beetje snel verlopen, daar ik op vrijdag al naar mijn “vakantie” bestemming voor Sinterklaas ben gegaan. Met 1 tasje op weg naar Pucon. Na een busreis van ruim 4 uur aangekomen in Pucon. De reis op zich was al een belevenis. In de locale bus van buses Jac, blij toe dat ik al een zitplaats gereserveerd had, want ik kon zodoende zitten en niet de hele reis staan zoals 25 mensen in het gangpad. Dit deed me herinneren aan de schoolreisjes, op je plaats blijven en niet in het gangpad.. .haha met een brake bus, een niet zo geode chauffeur en een vol gangpad, gelukkig zijn de Chilenen er aan gewend en niemand slingerde dan ook door de bus heen.

In Pucon aangekomen alles geregeled voor de volgende dag… mijn eigen Sinterklaas cadeautje! Ik had gepland om de vulkaan te beklimmen, na alle aanwijzingen en voorbereiding dan ook vlug in mijn mandje in een iewat alternatief hostel.

De volgende morgen om 6 uur 30 opstaan en alles klaar maken, mijn overlevingspakket, mijn kleren, zonnebril en natuurlijk sunblock.
Rond 715 dan ook echt vertrokken vanaf Pucon, eerst met de bus naar een hoogte van 1400 m alwaar we aan onze toch te voet begonnen. Gelukkig bevatte de gehuurde uitrusting ook stevige schoenen, zodoende ik niet op mijn bijna afgetakelde en dementerende schoentjes naar boven hoefde.
Het eerst gedeelte van de tocht was voor mij fysiek en mentaal het zwaarste daar ik op zag nog tegen de afstand die was af te leggen en het zware lava zand waardoor we ons moesten ploegen. De verademing kwam dan ook toen we 1800 meter hoogte bereikte en op de gletsjers en eeuwige sneew verder konden klimmen. De tocht bood meerdere malen een fantastisch uitzicht op de omgeving, die werkelijk aan onze voeten lag. Ook naburige vulkanen waren schitterend om vanaf deze positie te bekijken.
De laatste stop maakte we op 2600 meter, de vulkaan, Volcan Villarica heeft een hoogte van 2879 meter (in tegenstelling tot mijn iewat overdreven hoogte in het vorige bericht). Op dit punt ook een beetje uitleg gekregen van de gisden over de laatste uitbarstingen in 1971 en 1984.
Het laatste gedeelte heb ik alleen maar genoten en het was ook vetcool toen ik op de top stond… eindelijk weer is een prestatie geleverd!!
We hebben zo’n uur op de top vertoeft, daar het weer dat toe liet. Het is echt vet gaaf om in een krater te kijken van een “levende” vulkaan waaruit rook en gassen vrijkomen.

De terugweg naar beneden was voor mij verassend en gaaf!! Ik ben op de billen, met een pamper en schoteltje onder mijn kont naar benenden gegleden!!! Haaa vet snel en zeker voor herhaling vatbaar! Na afloop, om 1730 uur, in het dorp een beetje nagepilst met de groepsgenoten. De klim heft in total ruim 4,5 uur geduurd!

Zondag was ik nog steeds in Pucon en nu ik daar toch was meteen ook een volgende activiteit ondernomen: Raften. Het was net als naar benenden glijden weer vet cool. Ik had een leuke gemengde groep met veel Amerikaanse invloeden. Ook hier weer een verassing, vanaf een rots (waterval) zo de rivier in jumpen. De hoogte, ongeveer 5 tot 6 meter.

Na het raften gauw een douche, internetten, prulletjes kopen en weer met de bus naar huis!
Maandag was het een nationale feestdag, wat inhield dat gehele ambtenarij vrij was, dus ook een vrije dag voor mij. Na heerlijk rondgehangen te hebben de dag afgesloten met Ginger, Todd en Ann in Kunstmann. Heerlijk weer gegeten en ons tegoed gedaan aan lekker bier.

Komende week echt het veld in voor mijn eigen werk, mijn fiets iewat laten repareren en natuurlijk op zoek naar de kerstsfeer hier in Valdivia. Men probeert dan wel alles te versieren, maar ik blijf in korte broek het een gekke gewaarwording vinden.

Ciao y hasta pronto (tot gauw)

Wist je dat:
- Ook in toeristenoorden als Pucon overal straathonden zijn. Niemand wil de verantwoordelijkheid nemen voor dit probleem in Chili.
- Een ander probleem hier het gat in de ozon laag is. Je verbrandt hier al in 10-15 minuten in de zon..
- Amerikanen rare dingen doen als ze gedronken hebben
- Paarden hier er goed uitzien, maar dat mag ook wel. Ze worden immers per Kilogram verkocht en op basis van afstammeling en kwaliteit
-Ik de rivier de ChinChin gezien heb... hahaha nu weet ik waar die naam voor die hengst vandaan kwam.





  • 09 December 2008 - 16:08

    Arkeltjes:

    Hey Josje,
    Weer super veel beleefd en gezien. Echt gaaf.
    Krijgen wij ook nog foto,s te zien? Hier is alles prima, erg druk, en koud en nat. Regen, natte sneeuw, klein beetje vorst dus beslist niet zoals bij jouw. Lijkt me zeker een gekke gewaarwording Kerst in je korte broek. Hopen gauw weer wat van je te horen.

  • 09 December 2008 - 16:17

    LB:

    Hoezo gek om kerst te vieren in je korte broek? Is niet je eerste keer. MAar ik kan me voorstellen dat je van de vorige keer weinig meer weet.

  • 16 December 2008 - 14:04

    Tante Helen:

    Zo dat waren weer heel wat belevenissen. Wij zijn langzaam in de kerstsfeer aan het komen met dikke truien wanten en mutsen want het is hier berekoud en s'morgens regelmatig glad en ruiten krabben. Maar wel weer gezellig al die lichtjes en kerstbomen bij iedereen. Ben benieuwd hoe jij daar de kerst doorbrengt we horen er wel van.
    groetjes oom Fred en tante Helen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jos

Onderzoekstage in het kader van het 5e studiejaar van DGK.

Actief sinds 24 Sept. 2008
Verslag gelezen: 120
Totaal aantal bezoekers 23201

Voorgaande reizen:

17 December 2009 - 06 Januari 2010

AFRICA

03 November 2008 - 31 Maart 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: